کنترل زیستی همونکوس کونتورتوس توسط قارچهای نماتودخوار آرتروبوتریس اولیگوسپورا، دادینگتونیا فلگرنس و هاپتوسیلیوم اسفروسپوروم

هدف : کنترل زیستی نماتودهای دستگاه گوارش نشخوارکنندگان. طرح : آزمون مقایسه عملکرد. نمونه‌ها: پنجاه نمونه مدفوع گوسفند آلوده به تخم همونکوس کونتورتوس. روش : نمونه لیوفیلیزه دو جدایه از قارچ آرتروبوتریس اولیگوسپور 111.37 و 251.82 و یک جدایه از قارچ دادینگتونیا فلگرنس 583.91 و همچنین یک جدایه از قارچ هاپتوسیلیوم اسفروسپوروم 381.84 تهیه و سپس 8000، 20000، 100000 کتیدی از هر یک از جدایه‌های فوق (45 نمونه) به یک گرم مدفوع حاوی 70 عدد تخم همونکوس کونتورتوس مدفوع افزوده شد و کلیه نمونه‌ها به مدت 8 روز در دمای 25 تا 27 درجه سانتیگراد قرار داده شدند (برای ایجاد نوزاد مرحله سوم) و پس از جداسازی نوزادهای تولید شده به روش برمن، اثر نماتود خواری این جدایه‌ها در مقایسه با گروه شاهد مقایسه گردید. تجزیه و تحلیل آماری: تست One-Way ANOVA و روش تکمیلی توکی. نتایج: با افزودن 8000 کنیدی از قارچهای فوق و 20000 کنیدی از قارچ آرتروبوتریس اولیگوسپورا جدایه 251.81 در مقایسه با شاهد کاهش محسوسی در تعداد نوزادان مرحله سوم همونکوس کونتورتوس به وجود نیامد ولی در مورد آرتروبوتریس اولگوسپورا جدایه 111.37 و دادینگتونیا فلگرنس جدایه 581.9 در ازای افزودن تعداد 20000 کنیدی، کاهش به شدت معنی‌داری در مقایسه با شاهد مشاهده گردید. با افزودن 100000 کنیدی از هر سه جدایه مورد آزمایش کاهش به شدت معنی‌داری در تعداد نوزادان به وجود آمد در مورد قارچ هاپتوسیلیوم اسفروسپوروم با افزودن 8000 و 20000 کنیدی به ترتیب باعث 46/21 و 99/48 درصد کاهش در تعداد نوزادها گردید اما با افزایش تعداد کنیدی به 100000 تنها 28/42 درصد کاهش در تعداد نوزادان عفونتزا مشاهده گردید. نتیجه‌گیری : بررسی اخیر نشان داد که با استفاده از جدایه‌های قارچهای آرتروبوتریس اولیگوسپورا و دادینگتونیا فلگرنس می‌توان در صورت ایجاد شرایط لازم به صورت توام با درمان شیمیایی به خوبی نماتودهای دستگاه گوارش نشخوار کنندگان را کنترل نمود.